ประวัติพระอาจารย์ภูริ (โดยสังเขป)

อบรมผู้บริหารโรงเรียนดีศรีตำบล

      กลับมาอีกครั้งหลังจากลงใต้หายไป 2 อาทิตย์ ก็เอาบุญมาฝากทุกท่าน ได้ไปทำหน้าที่เป็นวิทยากรระดับชาติ ในการอบรมผู้บริหารสถานศึกษาและเครือข่ายบ้าน วัด โรงเรียน จำนวน 2 รุ่น รุ่นละ 5 วัน ณ โรงแรมหาดแก้วรีสอร์ท จ.สงขลา ในโครงการโรงเรียนดีศรีตำบล ของกระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งเป็นรุ่นสุดท้ายที่มีการจัดอบรมใน 8 site ระดับภูมิภาคทั่วประเทศ ซึ่งมีโรงเรียนที่เข้ารับการอบรมในปีนี้กว่า 2,000 โรงเรียนด้วยกัน สำหรับเดือนหน้าก็จะเป็นการอบรมครูทั้งโรงเรียน ในทุกโรงเรียนดีศรีตำบลทั่วประเทศ ซึ่งมีครูทั้งหมด เกือบ 100,000 คน ที่จะต้องผ่านเข้ารับการอบรมนี้ (เยอะมากๆ)


     งานนี้ก็ได้ทีมงานเจ้าหน้าที่จากชมรมพุทธศาสตร์สากลภาคใต้ คณะพระอาจารย์จากศูนย์ปฎิบัติธรรมภาคใต้ และผู้นำบุญในภาคใต้ตอนล่างมาช่วยกันจัดอบรมตลอด 2 สัปดาห์อย่างสมัครสมานสามัคคีจนงานสำเร็จลุล่วงไปอย่างน่าประทับใจ อีกทั้งได้รับความเมตตาจากพระเดชพระคุณพระภาวนาวิริยคุณ(หลวงพ่อทัตตชีโว) แสดงธรรมให้กับท่านผอ. นายกอบต. พระครูสอนศีลธรรม และประธานกรรมการสถานศึกษา ตลอดทั้งวัน ทำให้ผู้รับการอบรมได้เข้าใจในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรื่องกฎแห่งกรรม สัมมาทิฐิ และหลักอริยมรรคมีองค์8 ได้อย่างแจ่มชัด และลงสู่การปฏิบัติด้วย 5 ห้องชีวิต และกิจกรรม 6 มิติพัฒนาผู้เรียน อย่างสนุกสนานเบิกบานตลอดการอบรม




       ทีมงานผู้จัดการอบรมก็ขอให้ทุกท่านได้บุญด้วยกันเยอะๆนะ :)

ทฤษฎีสนุก (The Fun Theory)

      เมื่อวานได้มีโอกาสไปเล่าเรื่อง ทฤษฎีสนุก (The Fun Theory) ให้กับผู้มีบุญที่มาปฏิบัติธรรม ที่โรงเรียนฉัตรวิทยา กรุงเทพฯ ก็เลยเอามาแบ่งปันกันในวันนี้

     คือวันหนึ่งได้ไปเจอวีดีโอตัวหนึ่งจากใน Youtube ที่มีเนื้อหาน่าสนใจ ก็เลยลงค้นไปหาที่มา ก็พบว่าวีดีโอตัวนี้ มาจาก Website:  http://www.thefuntheory.com/  เป็นของบริษัทรถยนต์ โฟล์คสวาเกน (Volkswagen) ที่เรามักรู้จักกันคือรุ่น Beetle  หรือที่เรียกว่า รถเต่า นั่นแหละ (มีคนเคยบอกว่า เวลาไปไหน ถ้าเห็นรถเต่า ให้รีบหยิกเพื่อน แล้ววันนั้นจะโชคดี.. อิอิ)     เข้าเรื่องเลยดีกว่า คือ มันมีทฤษฎีนึงที่เค้าเชื่อว่า  "ความสนุก สามารถเปลี่ยนนิสัย หรือพฤติกรรมของมนุษย์ให้ดีขึ้นได้อย่างง่ายดาย "(Something as simple as fun is the easiest way to change people’s behaviour for the better) หมายความว่า ถ้าหากเราจะให้ใครยอมเปลี่ยนนิสัย หรือพฤติกรรม เราต้องทำเรื่องนั้นให้มันเป็นเรื่องสนุกนั่นเอง
   
       ฝรั่งเค้าก็เลยพิสูจน์ทฎษฎีนี้ด้วยการทำการทดลองที่สถานีรถไฟใต้ดินแห่งหนึ่ง โดยเค้าตั้งโจทย์ว่า "ความสนุกนั้นสามารถทำให้คนเลือกเดินขึ้นลงบันไดธรรมดา แทนที่จะขึ้นบรรไดเลื่อนได้หรือไม่?" เพราะปกตินิสัยของคนทั่วไป พอเห็นบันไดเลื่อน ส่วนใหญ่ก็มักจะเลือกขึ้นบันไดเลื่อนกัน แล้วผลปรากฏว่า การทดลองนี้ ก็พิสูจน์ให้เห็นว่า ทฤษฎีนี้เป็นความจริง  เราลองมาดูกันซิว่า วิธีการเดินขึ้นบันไดให้สนุก  ที่เค้าเอามาใช้ทดลองนี้ คืออะไร?


       คำตอบจากในวิดีโอ คือ เค้าเปลี่ยนจากบันไดธรรมดาให้เป็นบันไดเปียโน ที่เวลาเหยียบลงไปแล้ว จะมีเสียงดนตรีตามขั้นบรรไดที่เหยียบ ผลคือคนกว่า 66 % เปลี่ยนมาใช้บันไดธรรมดา แทนการขึ้นบันไดเลื่อน โดยที่ไม่ต้องมีใครบอกเลย แต่เป็นไปเพราะความสนุกนั่นเอง

      อีกตัวอย่างนึง เค้าต้องการจะทำให้คนในเมืองหันมารีไซเคิลขวดแก้วให้มากขึ้น แทนที่จะเอาไปทิ้งทั่วไป ก็ลองเอาทฤษฎีนี้ไปใช้ด้วยการทำให้ ถังขยะรีไซเคิล กลายเป็นตู้เกมส์ซะเลย แถมมีการบันทึกคะแนนสูงสุดที่มีใครทำได้เอาไว้อีก คราวนี้คนในเมืองนี้ เลยขนขวดจากบ้านกันมาเพื่อมาหยอดถังขยะนี้แข่งกัน กลายเป็นเรื่องสนุกไปเลย 




      แล้วถ้าเราจะลองเอาทฤษฎีสนุกนี้ ไปลองประยุกต์ใช้ในบ้าน หรือ ที่ทำงานของเรากันดูบ้าง เช่น เวลาทำกวาดบ้านถูบ้าน เปิดเพลงไปด้วย พอถึงท่อนโซโล่ของเพลง ก็อาจจะเอาไม้กวาดที่กำลังกวาดอยู่นั่นแหละมาทำเป็นกีตาร์ หรือเอามาเล่นสมมุติเป็นไมค์โครโฟน ร้องตามในท่อนฮิตของเรา ชวนลูกชวนหลานมาเล่นด้วยกัน ใส่ลีลาใส่อารมณ์ไปสักหน่อยเหมือนเรากำลังแสดงคอนเสิร์ทอยู่บนเวที และไฟสปอร์ตไลท์กำลังส่องมาที่เรา มันก็สนุกดีนะ  หรือตอนที่เราขับรถไปที่ทำงาน บางเวลารถติดมากๆ ก็ลองหาอะไรสนุกๆทำดู บางคนอาจจะชอบสวดมนต์ ก็เปิดซีดีเสียงสวดมนต์ แล้วก็สวดตามไปด้วย นึกทำรถของเราให้เหมือนเป็นวัดเคลื่อนที่เป็นต้น.. ถ้าหากเราทำเรื่องต่างๆชีวิตประจำวันให้กลายเป็นเรื่องสนุกได้อย่างนี้ ก็คงจะดีไม่น้อย ลองหาวิธีดูสิครับ..
( ที่มา http://www.thefuntheory.com/ )

เพลงทางก้าวหน้า

ทฤษฎีกบต้ม(The Boiled Frog Theory)

    เมื่อวันก่อนได้ฟังธรรมะพระอาจารย์ฐานะที่ท่านเล่าเรื่อง ทฤษฎีกบต้ม ใน DMC เป็นเรื่องเกี่ยวกับ การทดลองของนักวิทยาศาสตร์ชาวไอริช ที่ทำการทดลองปฏิกิริยาตอบสนองของกบ โดยเอากบที่มีชีวิต2ตัวมาทดลองใส่ลงไปในหม้อต้มน้ำ 2 หม้อ โดยใส่หม้อละตัว (โห..บาป แฮะ) ระหว่าง
   1. หม้อน้ำที่กำลังเดือดปุดๆ
   2. หม้อน้ำอุณหภูมิปกติ แต่ค่อยๆต้มให้ร้อนขึ้นเรื่่อยๆ
ลองทายดูซิว่า กบตัวไหนจะรอด ?


    คำตอบคือ กบตัวที่ใส่หม้อน้ำร้อนรอด แต่กบตัวที่ใส่หม้อน้ำธรรมดาที่กำลังต้ม กลับกลายเป็นกบต้ม!!! ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น? เหตุผลคือ กบเป็นสัตว์เลือดเย็น ร่างกายของมันสามารถปรับเปลี่ยนไปตามอุณหภูมิของสิ่งแวดล้อมได้ กรณีแรก เนื่องจากน้ำร้อนจัด ร่างกายของกบสัมผัสถึงความแตกต่างของอุณหภูมิได้อย่างชัดเจน จึงกระโดดหนีเอาตัวรอดได้อย่างหวุดหวิด  แต่ในกรณีที่สอง ร่างกายของกบจะค่อยๆปรับอุณหภูมิให้ร้อนขึ้นตามน้ำที่กำลังถูกต้ม โดยไม่รู้สึกว่าร้อน แต่น้ำที่ร้อนขึ้นนั้นก็ไปทำลายผิวหนังและระบบกล้ามเนื้อในร่างกายทีละนิดๆ กว่ากบจะรู้ตัวอีกที ก็กระโดดไม่ไหวเสียแล้ว ผลจึงกลายเป็น"กบต้ม" ไปโดยปริยาย..(น่าสงสารจริงๆ)

      ข้อคิดจากเรื่องนี้ที่นึกได้อันนึงคือ เราต้องรักษาใจของเราให้นุ่มนวล ผ่องใส และหนักแน่น ให้อยู่เหนือสภาพแวดล้อมรอบรอบตัวที่เปลี่ยนแปลง อย่าปล่อยให้ใจของเราไหลไปตามสิ่งที่ไม่ดีรอบตัวของเรา ไม่ว่าจะเป็นความคิด คำพูด หรือการกระทำของคนรอบข้างที่ไม่เป็นกุศล ..อย่าเอาสิ่งนั้นมาเก็บไว้ในใจของเรา เพราะมันจะกัดกร่อนจิตใจเราไปทีละน้อยๆ ใจของเราก็จะเริ่มคุ้น เคย ชิน ชา ชอก ช้ำ หมอง เศร้า หงอย เหงา แข็งกระด้างและตายด้านไปเรื่อยๆ(โห..น่ากลัว) สุดท้ายใจของเราก็จะตายไปจากคุณความดี เพราะความสะสมและจมอยู่กับสิ่งไม่ดีต่างๆนี่เอง

     ทางแก้คือ เราต้องหมั่นเคลียร์ใจของเรา ให้สะอาด บริสุทธิ์ นุ่มนวลอยู่เสมอ ด้วยการสวดมนต์ เจริญสมาธิภาวนา เพื่อให้ใจของเรามีมาตรฐานความดี ซึ่งจะเหมือนมี sensor ที่คอยเตือนเราไม่ให้หลุดออกจากเส้นทางของถนนความดีนี้ แล้วก็หมั่นเข้าหา และฟังธรรมจากพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดี เพราะท่านจะมีมาตรฐานความดีสูง จิตใจของเราก็จะค่อยๆซึมซับความดีของท่าน แล้วใจของเราก็จะมีพลัง มีความหนักแน่น มั่นคง และเป็นคนดีที่โลกต้องการในที่สุด

      ฟังเรื่องนี้จบแล้ว ท่านล่ะได้ข้อคิดอะไรบ้าง?

Change Your Words, Change Your World

   เมื่อวันก่อนไปได้ clip video ดีๆตัวหนึ่งจากการสัมมนา เกี่ยวกับการพูดเชิงบวก เพียงแค่เราปรับคำพูดนิดเดียว ก็สามารถทำให้เกิดเรื่องราวดีๆตามมามากมาย เค้าสรุปในวิดีโอว่า 'Change Your Words, Change Your World' ลองดูกันนะครับ

เทศน์ศูนย์โรงเรียนฉัตรวิทยา กรุงเทพฯ

        วันนี้ไปเทศน์ที่โรงเรียนฉัตรวิทยา กรุงเทพฯ ท่านเจ้าของโรงเรียนคือคุณแม่วรรณวิภา รสจันทน์ เป็นคุณแม่ของน้องน็อต อดีตนางสาวไทย และเป็นครอบครัวธรรมกาย ซึ่งได้เปิดให้ใช้ห้องประชุมของโรงเรียนเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม ดูแล้วบรรยากาศดีมาก แอร์เย็นสบาย มีผู้มาร่วมกิจกรรมวันนี้ เกือบ 30  ท่าน
         มีเวลาสั้นๆในการเทศน์ ก็เลยเล่าเรื่องชาย 3 คน ให้ฟังกัน เรื่องก็มีอยู่ว่า มีชาย 3 คน เป็นเพื่อนกัน เค้ามีอาชีพที่ สามารถ "ทำงานที่ไหนก็ได้  และทำเวลาไหนก็ได้" อาชีพที่ว่าคืออาชีพ .. ขอทาน
        วันหนึ่งระหว่างที่เดินขอทานอยู่ พวกเค้าก็ได้เจอกับผู้วิเศษตนหนี่ง  ผู้วิเศษก็ให้ขอทานทั้ง 3 นั้น ขอพรได้คนละข้อ   ชายคนแรก เคยเดินขอทานผ่านพระราชวังของพระราชา คิดอยากจะมีราชสมบัติแบบนั้นบ้าง จึงขอพรให้ตนเองได้เป็นพระราชาเมืองไหนก็ได้ ผู้วิเศษก็เสกให้ตามที่ขอ   พอสิ้นเสียง "ปิ้งงง"ชายคนแรกก็แว้บหายไปเป็นพระราชาเมืองหนึ่งทันที
       ชายคนที่ 2 ไม่อยากเป็นพระราชา เพราะไม่อยากมีภาระที่ต้องดูแลปากท้องของประชาชน จึงขอพรให้ได้เป็นมหาเศรษฐี เมืองไหนก็ได้ พอพูดจบ ผู้วิเศษก็เสกให้ทันที "ปิ้งงง" ชายคนที่สองก็หายแว็บไปเป็นมหาเศรษฐีของอีกเมืองหนึ่ง
      ชายคนที่ 3 พอเห็นเพื่อนทั้งสอง หายไป ก็บอกกับผู้วิเศษว่า " ตั้งแต่เป็นขอทานมา ก็มีเพื่อนอยู่แค่สองคนนี้แหละ ถ้าต่อไปเราต้องขอทานคนเดียว คงจะเหงาแย่เลย.. อย่ากระนั้นเลย เราขอเพื่อนทั้งสอง กลับมาขอทานเป็นเพื่อนเราเหมือนเดิมก็แล้วกัน " พอชายคนที่ 3 พูดจบ ผู้วิเศษก็เสก "ปิ้งงง..."  :)
     ...นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความสำเร็จของมนุษย์นั้น จุดเริ่มต้นสำคัญคือ การตั้งเป้าหมาย ..หากเราตั้งเป้าหมายไว้สูงสุดฟ้า แม้ไปไม่ถึงฟ้า ตกลงมาก็ยังอยู่บนก้อนเมฆ  แต่ถ้าตั้งเป้าหมายไว้ต่ำเทียมดิน สุดท้ายชีวิตก็คงไม่เกินดินอย่างแน่นอน ..ในเมื่อการตั้งเป้าหมาย เป็นเรื่องของเรา ดังนั้น เรามาตั้งเป้าหมายชีวิตของเราให้สูงไว้ดีกว่า ..แล้วเมื่อเราฝันไกลแล้ว  ถ้าอยากจะไปให้ถึงซึ่งจุดหมายนั้น ก็ต้องลงมือกระทำด้วยนะ แล้วความฝันของเราก็จะไม่ไกลเกินเอื้อมอีกต่อไป  (อย่าเป็นอย่างชายคนสุดท้ายเลยนะ นอกจากฝันไม่ไกลแล้ว ยังแถมพาให้เพื่อนก็พลอยลำบากไปด้วยอีก)

World Peace Valley รุ่นครูกทม.และปทุมธานี

    เพิ่งกลับมาจาก World Peace Valley เขาใหญ่ ไปเทศน์ผู้บริหารและครูจากกรุงเทพและปทุมธานี งานนี้โรงเรียนดังๆมากันหลายโรงเรียนเลย เช่น สวนกุหลาบ บดินทร์เดชา สตรีวิทย์ วัดนวล ฯลฯ บรรยากาศที่นี่ช่วงนี้ดีจริงๆ อากาศสดชื่นมาก กลางคืนหลับไปไม่กี่ชั่วโมง ก็หายง่วงแล้ว เพราะร่างกายได้รับการพักผ่อนจริงๆ
    ตอนรอบสายได้สอนเรื่องการนั่งสมาธิในรูปแบบต่างๆ ทั้งอาณาปานสติ อาโลกสิณ และพุทธานุสติ คุณครูตั้งใจกันมาก นั่งสมาธิกันตัวตั้งเลย  พอรอบค่ำก็ได้สอนเรื่องเป้าหมายชีวิต ทาน ศีล ภาวนา และปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง ซึ่งพระองค์ท่านได้นำเอามาจากการดำรงชีวิตของพระภิกษุในพระพุทธศาสนานั่นเอง คือ ชีวิตสมณะที่เรียบง่าย พอเพียง มีผ้าจีวรเพียง 3 ผืน ตามสโลแกน "ชุดกิน ชุดนอน ชุดเที่ยว ชุดเดียวกัน"  อาหารก็วันละ 2 มื้อ คือฉันบิณฑบาต ตามแต่ญาติโยมจะถวาย ที่พักอาศัยคือกลดหลังน้อย ไปได้ทุกที่ ยารักษาโรคก็มีอยู่ในตัว คือน้ำมูตรเน่า(น้ำวิเศษที่พระพุทธเจ้าท่านให้พระเอาไว้รักษาโรค สรรพคุณเกินบรรยาย)
      ว่าแล้วก็เปิดวิดีโอ ธุดงค์ธรรมชัย ให้ครูดู กว่าจะจบก็ปาไปเกือบ4ทุ่ม แต่ไม่น่าเชื่อ วันนี้ตอนรอบเช้ามืด ครูมาสวดมนต์กันเต็มห้องเลยครับ..ปลื้ม  ก็เอาภาพบรรยากาศการอบรมมาฝากทุกท่านนะ

ธรรมะดีๆ1

พระพุทธเจ้าท่านมีวิธีการที่จะสอนให้เราจิตใจเบิกบานสดชื่น ทุกวันทุกคืน ด้วยการที่ท่านสอนให้เราได้พิจารณาสิ่งทั้งหลายทั้งปวงไปตามความเป็นจริง ว่าจะเป็นคน เป็นสัตว์ เป็นสิ่งของ มีชีวิตหรือไม่มีชีวิตก็ตาม สิ่งเหล่านี้นี่ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป มันไม่เที่ยง มันเป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง ไม่ใช่ของจริงของจังอะไร จะเป็นคนก็ดี เป็นสัตว์ก็ดี สิ่งของก็ดี ลาภยศสรรเสริญก็ดี สิ่งเหล่านี้ก็เป็นของเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ท่านก็สอนให้พิจารณาให้มองเห็นสิ่งเหล่าเนี้ย ไปตามความเป็นจริงเหล่านี้ ทุก ๆ วัน
เมื่อเราหัดฝึกฝนตามวิธีการที่ท่านได้แนะนำเอาไว้ ใจเราก็จะคุ้นว่าความเป็นจริงของสรรพสิ่งทั้งหลายมันก็เป็นอย่างนี้ สรรพสิ่ง สรรพสัตว์ทั้งหลายน่ะ ตกอยู่ในสภาวะอันนี้ ซึ่งเป็นของปกติธรรมดา ใครจะไปเปลี่ยนแปลงมันไม่ได้ เพราะว่ามันเป็นของมันอย่างนี้ เมื่อมันเป็นอย่างนี้เราจะได้ไม่ไปผูกพันกับมันมาก ไม่ไปยึดมั่นถือมั่นกับมันมาก เมื่อเราไม่ยึดมั่นถือมั่นกับมันมาก เอาแค่พอสมควรเนี่ย ความทุกข์ใจต่าง ๆ ก็ไม่บังเกิดขึ้นกับเรา หรือเกิดขึ้นอยู่กับเราได้ไม่นาน เมื่อความทุกข์ใจเกิดขึ้นได้ไม่นาน อารมณ์ที่เป็นสุขใจนั้นก็จะเกิดขึ้นมาทดแทน ความแช่มชื่น ความเบิกบานก็เกิดขึ้น เมื่อสั่งสมให้มากเข้าทุกวันทุกคืน ไม่ช้าเราก็จะเข้าถึงธรรมภายใน ถึงพระธรรมกายภายในได้โดยไม่ยากเย็นอะไรเลย
เพราะฉะนั้นทุกครั้งที่มาปฏิบัติธรรมที่นี่ ถ้าหากว่าได้ทำตามวิธีการที่หลวงพ่อได้แนะนำอย่างนี้ ก็จะเข้าถึงพระธรรมกายไม่ยากเลย และสิ่งเหล่านี้จะต้องฝึกฝนให้ได้ทุก ๆ วัน เพราะฉะนั้นได้ยินได้ฟังบ่อย ๆ ก็อย่าดูเบาว่าเป็นของที่ง่าย เคยได้ยินซ้ำ ๆ ซาก ๆ มาแล้ว แล้วก็ไม่ใส่ใจ ก็เพราะความที่เราดูเบาและไม่ใส่ใจนี้ เราจึงเสียเวลาที่เราจะเข้าถึงธรรมกาย ทั้ง ๆ เราทราบดีว่าการเข้าถึงพระธรรมกายภายในนั้นเป็นของดี เข้าถึงแล้วจะทำให้ชีวิตเรามีความสุข มีสติมีปัญญาเกิดขึ้น มีความรู้แจ้งภายในเกิดขึ้น มีอานิสงส์มากมายทีเดียวในการเข้าถึงธรรมกายเราทราบดี แต่ว่าที่เรายังไม่เข้าถึงเพราะว่าเราได้ดูเบาไปกับสิ่งที่หลวงพ่อได้แนะในในเบื้องต้น ซ้ำ ๆ ซาก ๆ บ่อย ๆ อย่างนั้นแหละ
เพราะฉะนั้นเราจะต้องมาปรับปรุงวิธีการในการปฏิบัติเสียใหม่ ใครที่ดูเบาก็เริ่มต้นใหม่ เริ่มต้นด้วยการระลึกนึกถึงคำแนะนำอย่างง่าย ๆ ที่หลวงพ่อได้แนะนำไปแล้ว แล้วก็เริ่มลงมือฝึกฝนอย่างจริงจัง นี่ให้ทำความเข้าใจให้ดีนะจ๊ะ :)
โอวาทคุณครูไม่ใหญ่

purivaro.com

ได้ชื่อ blog อย่างเป็นทางการแล้ว หลังจากได้รับการสนับสนุน domain จากพี่มณฑา จัดไปนี่เลยครับ www.purivaro.com 

ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา

    เมื่อวันเสาร์หลังจากกลับมาจากอบรมโครงการโรงเรียนดีศรีตำบล ก็ได้ไปปล่อยสัตว์ปล่อยปลาประจำเดือนของชมรมพุทธฯ เกือบมาไม่ทันซะแล้ว วันนี้ชมรมพุทธฯปล่อยกระบือไป 6 ตัว ปล่อยปลาดุก 500 kg. เอาบุญมาฝากทุกท่านนะ

กลับมาแล้ว(อีกครั้ง)

กลับมาเขียนblogอีกครั้ง หลังได้แรงบันดาลใจจาก หลวงพี่ซันเดอร์ พระฝรั่ง จิตใจดี จากแดนกังหันลม เนเธอร์แลนด์ ได้นำเสนอ blog ที่ท่านเขียนให้ดู  http://khemadhammo.blogspot.com/  เป็นธรรมะภาคภาษาอังกฤษ ดูน่าสนใจทีเดียวครับ เลยต้องเอาบ้างๆ

ผู้มีบุญจากSan Jose ,USA

วันนี้พาผู้มีบุญจากSan Jose ,USA คือพี่บุษ และเพื่อนคือพี่ดำ ไปชมโบสถและได้เล่าถึงประวัติและแนวคิดในการก่อสร้างให้ฟัง พี่ดำเป็นวิศวะโยธาก็ยิ่งฟังอย่างตั้งใจ ก่อนจะลากลับไปอเมริกาคืนนี้